Blijven zitten is zo erg nog niet.

Blijven zitten is kennelijk heel, heel erg. Zo luid de titel van het artikel, geschreven door Ferry Haan in de Volkskrant. Bij mij kwamen twee vragen naar boven na het lezen van het artikel. Is het blijven zitten 'erg' voor de leerling? Of is het blijven zitten 'erg' voor de school. We hebben gezien dat ze bij Inholland (HBO) gefraudeerd hebben, om zo aan het percentage 'geslaagde' leerlingen te komen. Maar in een maatschappij waarin presteren op de eerste plaats lijkt te staan, kan blijven zitten, een gevoel van falen geven bij de leerlingen. De druk wordt sommige teveel. Naar mijn idee is blijven zitten absoluut geen schande, het kan zelfs een positieve uitwerking hebben, om even pas op de plaats te maken. De boog kan immers niet altijd gespannen staan. Verder vond ik het verbazend om te lezen dat er sprake is van willekeur. Lig je goed bij het docentenkorps heb je meer kans, om over te gaan, dan wanneer je als lastig wordt ervaren. Het lijkt mij duidelijk dat 'populariteit' niet de graadmeter moet zijn, maar de resultaten van de leerling. Laat ieder kind/jong volwassene zijn wie hij is, autonomie is belangrijk. Duidelijke criteria afspreken, die voor een ieder gelijk zijn. De school moet minder afhankelijk worden van de resultaten die leerlingen halen. Ook mag het wat minder met de resultaat gerichte samenleving. We kunnen ons beter richten op het individu met zijn eigen specialiteiten en capaciteiten. Dus een keer blijven zitten,....er zijn ergere dingen.

Leon Bakermans.
Eindhoven.