'De dissidenten', deel twee.

Donderdagnacht zullen velen, net als ik, een déjà-vu moment hebben beleefd. Daar was 'de deur' weer, zo vlak voor het CDA-congres. Met dezelfde hoofdrolspelers als in de vorige episode, Kathleen Ferrier en Ad Koppejan, de 'dissidenten' van het CDA. In de vorige aflevering, ging het om deelname aan de coalitie, uiteindelijk gingen de twee overstag en was het code groen voor het gedoogkabinet. Nu staat er een ander 'plot' centraal, namelijk een verblijfsvergunning voor de Angolese asielzoeker Mauro. Anders dan de vorige keer kunnen de dissidenten op meer steun rekenen van hun achterban. Een voorzichtige peiling laat zien dat zo'n 70% van de CDA-leden vóór een verblijfsvergunning wil gaan stemmen. Lijdend voorwerp morgen, Gert Leers. Aan hem de taak om de CDA achterban op andere gedachten te brengen. Vandaag liet hij via de media weten, dat hij voldoende argumenten heeft om zijn beslissing (uitzetting) te onderbouwen, en dat hij uiteindelijk de leden op een ander spoor gaat krijgen. Ik zie uit naar het congres, als het net zo kolderiek wordt als de vorige keer, dan staat het congres garant voor een hoge amusementswaarde. Maar het gevoel is anders, het is een serieuze aangelegenheid. De toekomst van Mauro staat namelijk op het spel, en dat is niet iets om cabaretesk over te gaan lopen doen. Ik hoop dat de Kamerleden Ferrier en Koppejan hun ruggen deze maal wel recht kunnen houden, en dat de achterban een duidelijk signaal gaat afgeven. Het gaat volgens mij niet alleen om Mauro, vele CDA-ers zijn al heel lang ongelukkig met de situatie waarin de partij verkeerd. Time for change, doorpakken nu! Dan zouden er twee vliegen in een klap gevangen kunnen worden. Een verblijfsvergunning voor Mauro en een einde aan dit krampachtige minderheidskabinet. Ik hoop dat Nederland zijn sociale gezicht weer eens laat zien. Leon Bakermans. Valkenswaard.