De verkiezingscampagne (deel 1)


Het zal niemand ontgaan zijn dat we 12 september weer naar de stembus mogen. Zo vlak voor het reces zijn de partijen er wel uit. De kieslijst is gekeurd en de reclamespotjes zijn opgenomen. Het spel kan beginnen.
Opvallend om te zien dat de campagnes steeds vaker naar Amerikaans model zijn gemaakt. Wat is dan het Amerikaanse model vraagt u zich misschien af. In Amerika draait het vaker om de man of vrouw, die ‘running’ is, zeg wat de partijleider hier is. Het volk wil weten wie deze man of vrouw is, wat hij doet (privĂ©), wat zijn gezinssamenstelling is en meer van die frivoliteiten. De politieke boodschap zit vaak ergens ver verborgen.
Om dit te illustreren zal ik twee spotjes van de verkiezingscampagne 2012 nader tegen het licht houden.
De eerste en meest in het oog springende is die van de PvdA. Voor Amerikaanse begrippen is het spotje nog heel braaf, maar Samsom ‘gebruikt’ zijn gezin wel om zijn boodschap aan de man te brengen. Samsom heeft een dochter van tien met een handicap. Wat deze handicap precies is, wordt niet duidelijk, maar dat doet verder ook niet ter zake. Het wordt in het filmpje in  ieder geval duidelijk dat de dochter het moelijker heeft dan het gemiddelde kind om mee te komen. Maar is dit relevant om te weten? Ik vind van niet. Is het niet een klein beetje gebruik maken van? Ja. Gun het dochtertje van Samsom het beste, maar ik zou haar nooit in mijn overweging meenemen om te stemmen op Samsom. Tevens rijst bij mij de vraag of het wel  ethisch verantwoord is, je kind (met handicap) zo prominent in beeld brengen. Hebben zij daarom gevraagd? Ze kunnen er wel op worden aangesproken, op school, of op andere plekken.  Oordeelt u zelf.


Het andere spotje is die van het CDA, zij gebruiken het gezin al jaren als hoeksteen van de samenleving. We zien meneer Buma sportief zien te wezen op de racefiets. Na het fietsen dekt hij de tafel en ruimt deze ook weer af. Een echte familieman. Verder is het spotje inhoudelijker als die van de PvdA. De gezinsleden blijven buiten beeld, maar het plaatje wordt duidelijk neergezet. Zo kan het dus ook. Kijkt u maar.


Bij de SP hebben ze het nog nooit zo zout gegeten. In het spotje is te zien hoe mensen hun maaltijd wat meer pit geven, door de toevoeging van wat zout en peper. Ergens midden in het spotje zit een zit een spreekwoord verborgen, iets met zout en slakken. Wordt lid voor meer pit. U krijgt dan een leuk houten peper en zout setje bij uw lidmaatschap. Mij zegt het spotje helemaal niets, het heeft niets inhoudelijks. Bij de SP hebben ze voor symboliek gekozen.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar