Nog steeds wordt er flink gespeculeerd over de ware reden. Waarom brak Geert Wilders zaterdag de onderhandelingen definitief af. Wilders zelf zegt dat hij de ouderen niet wil laten bloeden door zich te binden aan de regels van Brussel. Boze tongen rondom Wilders beweren dat zijn motieven van heel andere aard zijn.
Hero Brinkman zegt dat beide beweegredenen (ouderen en Brussel) niet kunnen kloppen. Volgens Brinkman lag er een goed pakket. Zo werd er minder bezuinigd, geen 18 miljard maar 14,2 miljard. De huizenmarkt zou zo goed als in tact blijven, en ook het ontslag recht zou niet worden aangepakt.
Tevens zou er nog zo'n slordige 1 miljard overblijven om iets aan de koopkracht van de ouderen te doen. Al met al een pakket waar Wilders best mee thuis had kunnen komen.
Er moeten dus andere motieven onder de breuk liggen. Op 5 maart beginnen de onderhandelingen op het Catshuis. Gedurende de onderhandelingen stapt Hero Brinkman uit de PVV-fractie, waarop Wilders eind maart reageert. Hij zou het niet eens zijn met de hervormingen die de VVD en het CDA voor ogen hebben. Maar op dat moment ligt er eigenlijk nog helemaal niets op tafel.
Na een korte onderbreking geeft Wilders weer groen licht en worden de onderhandelingen weer opgepakt. Maar volgens insiders oogt Wilders vanaf dat moment zenuwachtig. Maar Wilders krijgt gedurende de onderhandelingen meer 'klappen' te verwerken. Zo vertrekken er in de provincie Noord-Holland vier van de zes PVV-Statenleden, dit heeft alles te maken met het opstappen van Brinkman.
Vervolgens noemt Wilders de Turkse president Gűl, die op dat moment in Nederland op staatsbezoek is, een christenpester, Koerden mepper en een Hamas-vriend. Dit schiet een Drents Statenlid in het verkeerde keelgat wat leidt tot een breuk met het CDA, waardoor de coalitie in Limburg valt.
En dan is daar nog het hoofdpijn dossier de Hedwigepolder. Zeer tegen de zin van Rutte in weigert de PVV om de Hedwigepolder deels onder water te laten lopen. Rutte reageerde hierop door het plan te opperen om dan maar de hele Hedwigepolder onder water te laten lopen, wat een schop tegen het zere been van de PVV is.
Het werd voor Wilders steeds moeilijker om te onderhandelen en te gelijkertijd zijn partij-ideeën te verdedigen. Besturen versus oppositie voeren was niet meer vol te houden. Het kwam er dus op neer dat Wilders niet de politieke moed had, om maatregelen te verdedigen die hij zelf mede heeft vastgesteld.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar