'Foute keuze', zou zo'n goede keuze zijn geweest

Er is veel ophef ontstaan over het gedicht van de 15 jarige Auke Sybe Dirk. De Helmondse scholier schreef het gedicht in het kader van de gedichtenwedstrijd die het comité 4 en 5 mei elk jaar uitschrijft.

De titel van het gedicht 'Foute Keuze', en gaat over een oudoom van Auke die bij de Waffen SS diende.

Zelf begrijp ik deze ophef niet zo goed, misschien omdat ik niet behoor tot de generatie die de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt? Ik denk van niet. Mijn inziens is de herdenking bedoeld om alle slachtoffers te herdenken, dus alle slachtoffers. Het zou dan ook kort door de bocht zijn om alleen hen te herdenken die aan de 'goede' kant stonden. Is het niet immers zo dat elke oorlog alleen maar slachtoffers kent.

Het Nederlands Auschwitz comité heeft aangekondigd de herdenkingen te zullen gaan boycotten als het gedicht zal worden voorgedragen. Eerder al liet het CIDI (centrum informatie en documentatie Israël) zeer tegen het gedicht te zijn. Volgens het CIDI zou het gedicht vooral bij de eerste generatie-slachtoffers veel leed veroorzaken.

Maar het CIDI spreekt zich ook enigszins tegen in mijn ogen. Het stelt dat de psychologische achtergronden van de Tweede Wereldoorlog wel degelijk relevant zijn bij de vraag naar de oorzaken en gevolgen van de Tweede Wereldoorlog. Maar niet op 4 mei.

Volgens mij is 4 mei juist de tijd om hierbij stil te staan. Het gedenken gaat niet alleen over slachtoffers, maar ook staan we stil bij het feit dat we nooit meer willen meemaken wat deze mensen hebben moeten meemaken. Volgens mij moeten we over het idee heen van wij en zij. Dat zal niet altijd gemakkelijk zijn, dat begrijp ik. Maar het maakt het gedenken op 4 mei, zoveel breder, waardoor het in mijn ogen ook meer gaat 'leven', en dat is wat we uiteindelijk willen, bezinning. Nooit meer oorlog, want die kent alleen slachtoffers.

Tijdens het schrijven van dit blog, kwam het nieuws dat het gedicht niet zal worden voorgedragen. In mijn ogen erg jammer. Een 'foute keuze'. Het lukt kennelijk niet om in vrijheid een keuze te maken, jammer van dit spotje.

 Daarom hier onder het gedicht, want dat wil ik u niet onthouden.


Mijn naam is Auke Siebe Dirk
Ik ben vernoemd naar mijn oudoom Dirk Siebe
Een jongen die een verkeerde keuze heeft gemaakt

Koos voor een verkeerd leger
Met verkeerde idealen
Vluchtte voor de armoede
Hoopte op een beter leven

Geen weg meer terug
Als een keuze is gemaakt
Alleen een weg vooruit
Die hij niet ontlopen kan

Vechtend tegen Russen
Angst om zelf dood te gaan
Denkend aan thuis
Waar Dirk z’n toekomst nog beginnen moet
Zijn moeder is verscheurd door de oorlog
Mama van elf kinderen, waarvan vier in het verzet zitten
En een vechtend aan het oostfront
Alle elf had ze even lief

Dirk Siebe kwam nooit meer thuis

Mijn naam is Auke Siebe Dirk
Ik ben vernoemd naar Dirk Siebe
Omdat ook Dirk Siebe niet vergeten mag worden.