Het wachten is nog op de doorrekening van het Centraal Planbureau, maar veel van de plannen liggen al op straat. Duidelijk is dat onze "Lentevrienden" het niet aandurven om fundamenten keuzes te maken waar het de zorg betreft.
In de plannen gaat men uit van een eigen risico van 350 euro. Op korte termijn zal dit het nodige geld in het laatje brengen, maar op de langere termijn zal dit effect, als sneeuw voor de zon verdwijnen. Waarom? De nadruk in het Lenteakkoord blijft teveel liggen op de marktwerking. Dit gaat onherroepelijk leiden tot het leveren van meer (onnodige) zorg, waardoor er een stijging in de kosten zal gaan ontstaan.
Er valt veel meer te halen uit de poortwachtersfunctie die huisartsen hebben. De huisarts kan een hoop opvangen. Zo wordt de 2e lijnszorg effectiever gebruikt. Geef de patiënten inzicht in de kosten, de meeste hebben totaal geen notie.
Ook een punt van aandacht, is het gelijktrekken van de regels voor de 1e en 2e lijn. Nu is het zo dat huisartsen (1e lijn) verplicht zijn om de 'generieke' (goedkope) medicijnen voor te schrijven, en dat is een goede zaak. Maar de specialisten (2e lijn) zijn helemaal niet gebonden aan deze regel. Zijn kunnen dus voorschrijven wat ze willen, en dat zijn vaker de dure medicijnen. En dat is vreemd, als je op zoek bent naar kosten besparing.
Het huidige financieringssysteemmodel is te complex, en moet worden vereenvoudigd. De huisartsen en de ziekenhuizen worden nu gefinancierd uit ieder een "eigen" pot. Waarom niet beide uit dezelfde pot, hierdoor wordt het voor verzekeraars aantrekkelijker om meer zorg door de (goedkopere) huisarts te laten verzorgen.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar